armature annulaire — žiedinis inkaras statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
induit en anneau — žiedinis inkaras statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
ring armature — žiedinis inkaras statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
Ringanker — žiedinis inkaras statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
žiedinis inkaras — statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
кольцевой якорь — žiedinis inkaras statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. ring armature vok. Ringanker, m rus. кольцевой якорь, m pranc. armature annulaire, f; armature en anneau, f; induit en anneau, m … Fizikos terminų žodynas
clé — ou clef [ kle ] n. f. • v. 1121 , 1080; lat. clavis REM. On emploie indifféremment CLÉ ou CLEF, sauf dans CLEF DE VOÛTE. I ♦ Ce qui sert à ouvrir. 1 ♦ Instrument de métal servant à faire fonctionner le mécanisme d une serrure. Parties d une clé.… … Encyclopédie Universelle
clef — clé ou clef [ kle ] n. f. • v. 1121 , 1080; lat. clavis REM. On emploie indifféremment CLÉ ou CLEF, sauf dans CLEF DE VOÛTE. I ♦ Ce qui sert à ouvrir. 1 ♦ Instrument de métal servant à faire fonctionner le mécanisme d une serrure. Parties d une… … Encyclopédie Universelle
rond — rond, ronde [ rɔ̃, rɔ̃d ] adj. et n. m. • v. 1380; roont XIIe; lat. pop. °retundus, class. rotundus I ♦ Adj. 1 ♦ Dont la forme extérieure constitue une circonférence ou en comporte une (ex. cylindre, cône); qui ressemble aux figures circulaires.… … Encyclopédie Universelle
structure — [ stryktyr ] n. f. • 1528; « construction » XIVe; lat. structura, de struere « construire » 1 ♦ Manière dont un édifice est construit; agencement des parties d un bâtiment. ⇒aussi superstructure. « L immobile structure des cathédrales »… … Encyclopédie Universelle